Bugün 10 Ocak 2020…
1961-1971 arasında “Çalışan gazeteciler bayramı” adıyla kutlanmış; 1971 yılındaki askeri müdahaleden sonra ülkede gazetecilerin bazı haklarının geri alınması üzerine kutlama gününün adı, ” 10 Ocak Çalışan gazeteciler günü” olarak değiştirilmiştir.
4 Ocak 1961’de kabul edilen ve basın çalışanlarının bazı haklar ve yasal güvence sağlayan “212 sayılı kanun” adlı düzenlemenin Resmi gazetede yayınlanışı nedeniyle 10 Ocak günü kutlama günü olmuştur.
Eskiden ülkemizde dördüncü kuvvet olarak bilinen, yani yasama, yürütme, yargıdan sonra toplum üzerinde en önemli etki gücü medyaydı, medyada görev yapan gazetecilerdir…
Çünkü gazeteci gerçekten halkın dili, gözü ve kulağı, demokrasinin gelişmesine katkı sağlayan, halkın sorun ve sıkıntılarını mevcut iktidarlara yansıtan bireylerdir.
Bu görevi hakkıyla ve kişiliğinden asla taviz vermeyen, cesaretiyle birçok karanlık konuların üzerine giden, böyle olduğu içinde maalesef hayatını kaybeden üstatlarımız var.
Bakın çok açık ve net söylüyorum; gerçekten ülkemizde de, ilimizde de belki de hayatı pahasına bile olmasa da, imkanları ölçüsünde gazetecilik yapan meslektaşlarımız var…
Gazeteci, her zaman iktidar hangi partiden olursa olsun eleştiren, yanlış politikalar sonucunda hesap soran, halkın menfaat ve çıkarlarını gözeten kişilerdir.
Elbette ki her camiada çürük elmalar vardır ama büyük bir camianın içerisinde büyük bir çoğunluğun geneline baktığımızda hiçbir gazetecinin tetikçilik yada şantaj yaptığına asla inanmıyorum.
Gazeteciliği, özellikle kamuda yada siyaset sahnesinde işlerine gelmeyen haber veya yorumlardan rahatsızlık duyan çevreler, maalesef gazeteciyi ‘tetikçilik’ yapmakla suçluyor, gazeteciyi hedef tahtası haline getiriyor.
İşte yine bu çevreler, utanmadan, sıkılmadan 10 Ocak Gazeteciler günü dolaysıyla süslü püslü mesajlar yayınlarlar, gazetecilerin her zaman yanlarında olduklarını sahte sözcüklerle anlatmaya çalışırlar…
Tabi biz gazetecilerde bunlara inanıyorsak, yada yersek!
Değerli okurlarım;
Bakın özellikle son yıllarda sadece ilimizde, bölgemizde değil ülke genelinde görev yapan çok sayıda gazetecilerimizin çok ciddi sorun ve sıkıntıları var…
Hani bizi ‘tetikçilikle’ suçlayanlar var ya; şimdi tam tersine maalesef onlar bir çoğumuzu ekmeğimizle, abone yada reklam vermemem tehditleriyle, hakaret yada fiziki şiddet uygulayarak bizleri terbiye etmeye çalışıyor.
Tabi kendi iç camiamızda da birlik ve beraberlik olmayınca bu durumu kendilerine fırsat bilenlere de gün doğmuş oluyor…
Olsun, Allah’tan başka hiç kimseden korkusu olamayan biri olarak söylüyorum ki, bu can bu bedende olduğu sürece halkın ve haklının yanında olmaya devam edeceğim…
Son olarak; görevini hakkıyla yapan tüm emekçi ve dürüst meslektaşlarımın çalışan gazeteciler gününü tüm kalbimle kutluyor, demokrasiye inanan ve gazetecilere her konuda yardımcı olan herkese şükranlarımı sunuyorum…
