Her tebessüm içinde siyahla beyaz gibi iki farklı duyguyu barındırır; Hayallerle hayatları…
Sıradanlığın vasatlıkmış gibi takdim edildiği bu tuhaf zaman geçişlerinde kavramlar her zamankinden daha karmaşık. Baş döndürücü bir akışı bulunan bu yılda gülmek artık rastlanılması zor, tuhaf bir eyleme dönüşmek üzere.
Küçük ama bir o kadar değerli detaylara tutunabilense herkesten daha şanslı. Gülümsemek için hayallerinizin gerçekleşmesini beklemenize gerek yok aslında. Bir bakıma kendinizi amansız bir sıkışma halinde hissettiğinizde ortaya çıkan bir oyalama sanatı da olabilir. Sabaha selamdır gülümsemek, durgunluğu dağıtır.
Üstelik tepenizdeki kara bulutları bertaraf eder, kişilik yarışına dönmüş sohbetlerin çözülmesini sağlar gülümsemek…
Özümüze döndüren sohbetlerin kapısını gülümseme açar. Gülümsemek ve tebessüm etmek hafife almak değildir. Tam tersine, yanlış anlaşılma duvarlarının örülmesine izin vermez.
Korkmayın… Gülümseyin. Bunun ölçüsünü kaçırmadığınız taktirde olur olmaz hırs savaşlarının içine düşme korkularını da ardınızda bırakmış olursunuz. Gülmek, samimiyetin alfabesidir. Kelimeler daha hesapsız daha kalender dökülür dilden.
Hepimiz çocukluğumuzun izlerini taşıyoruz, hepimiz biraz yaralıyız, hepimiz aslında biraz konuşmaya, biraz anlaşılmaya ihtiyaç duyuyoruz. Aslında hepimiz biraz da olsa benzer hayaller kuruyor, kızınca da bir anda yıkıyoruz. Sanki biraz da benzemenin isyanını yaşıyoruz birbirimizi de yormanın başka bir açıklaması yok nasıl olsa. Hepimiz hayat yolunda farklı yürüdüğümüzü düşünüyor fakat benzer acılardan geçiyoruz.
Dokunsak birbirimize aynı yerden kırgınız. Yine birbirimizin ayağına basmaktan da geri duramıyoruz. Birbirimizin alanına girip şöyle bir güzel lafı ortaya bırakıp çıkıyoruz, bilsek de deneyimlesek de tekrar tekrar aynı mücadelelerden geçsek de yine aynı davranışı sergiliyoruz. Sırları olmayan yıllardan geçiyoruz, bunu kabul etmiyoruz. Aynı mücadeleyi birbirimize farklı isimlerle verdiriyoruz.
Bugün yakın bulduğumuzu yarın hasım yapıyoruz. Biraz konuşmayı biraz karışmayı biraz da ekleyip çıkarmayı seviyoruz. Yarınlarımızın ayrı, hayallerimizin farklı olduğunu göstermek için koşarken, yerdiğimiz yerden yeniliyoruz.
Bir yere ait olmak için onların doğrusuna göre mi yaşayacaksın? Başkasının doğrusuna göre yaşamaya çalıştığın yere ait değilsin. Yaşamaya çalışmak diye bir cümle yoktur. Sadece ‘yaşamak’ vardır. Olduğun gibi, dosdoğru. Ben olduğum gibi olan tüm hallerimi seviyorum. Yalansız, dolansız, saf kendi benliğimle, var olan enerjimle, yanında güldüğüm ve benimle gülen insanlara ait olduğum canım kendimle yani dosdoğru, dürüst, temiz yaşantımı seviyorum. Katıksız yaşam, ihtiyaçsız yaşam. Sadece sevgi ve gülümseme…
Hayat, anlatılması güzel bir masal gibidir. Bu masalın ne kadar uzun olduğu değil ne kadar anlamlı olduğu önemlidir.
Hayatlarımızda zorunluluklar kadar tesadüflere de yer var…
