ALLAH İLE KUL ARASINA GİRİLİR Mİ?

Bu soru, cevabı herkesçe bilinen, zaten başka türlü düşünülmesi de abes olan bir soru gibi gelebilir.

Öyle ya!  Çocukluğumuzdan bu yana binlerce kez duymuşuzdur. “Allah’la kul arasına girilmez! Sözünü. Bu kadar çok duyduğumuza göre doğru olmalı.

Acaba gerçekten öyle mi? Yoksa birileri bizi keten pereye mi getiriyor?

Hep yaptığımız gibi, konuyu bakabildiğimiz birkaç açıdan inceleyelim.

Öncelikle bu sözün doğru olabileceği anlam şudur:

Hiç kimse, “Bana şunu verirsen, benim için şunu yaparsan, senin Allah katında daha değerli bir kul olmanı veya ettiğin duanın kabul olmasını sağlarım…”  gibi bir takım iddialarla Allah ile kulun arasına girme yetkisine sahip değildir.

Nitekim İslam’ın gelmesi ile hükmü kaldırılmış olan dinlerde, en büyük tahribatlardan birinin bu konuda yapıldığını görürüz. Bunun sonucunda, Cennetten kat mülkiyeti tapulu yapı kooperatifleri kuran, savaş başlatıp bitiren, istediğini dinden çıkarıp istediğini içeride tutan din adamları türemiştir o dinlerde. Bugün de Hıristiyanlık ta papazlar günah kilometresini sıfırlama hizmeti vermektedir.

Söylediğimiz gibi sözün doğru kullanılışı bu olabilir. Fakat bu sözün genel kullanımının bu manada olduğunu söyleyebilmek için ileri derecede hüsn-ü zan  sahibi olmak gerekir. Bu ifadenin başka ne anlamları olabileceğini görmek için şimdi bakış açımızı biraz değiştirelim. Bakalım neler göreceğiz?

Hz. Peygamber (sav) hayattayken  sahabeler dinlerini ondan öğreniyorlardı. Vefatından sonra da yaşadıkları olaylar karşısında nasıl davranacaklarını eğer sağlığında kendileri Allah Resulünden öğrenmemişlerse, ondan öğrenmiş birini bulup ona sorabiliyorlardı. Dolayısı ile bilgiye ulaşmak kolaydı. Zamanla sahabeler ahirete göçtükçe, bilgiyi kaynağından alanların sayısı azaldı ve bu bilgilerin bir araya toplanması ihtiyacı ortaya çıktı. Bir araya toplanan bu bilgilerin sınıflanıp disipline edilmesiyle de İslami ilimler şekillendi.

Allah ile kul arasına girilmez ama, bu söz genelde bu manada kullanılmaz. Hatta Allah ile kul arasını açmak, kulu Allah’tan uzak tutmak için kullanılıyor desek abartmış olmayız.

Bu ilimler aslında her Müslümanın bilmesi ve hayatına uygulaması gereken bilgiler iken, günümüzde maalesef hiç ilmihâl görmemiş pek çok Müslümanlar mevcuttur. Yani günümüzde her Müslüman Rabbinin emrettiği gibi bir kul olarak yaşayacak kadar dinini bilmemekte,  daha da kötüsü buna ihtiyaç da hissetmemektedir.

İşte, günümüzde “Allah ile kul arasına girilmez!” sözünü kullanan pek çoklarının hedefleri de tam olarak budur. Müslümanlar dinlerini öğrenemesinler, yaşayamasınlar. Sonra da Hz. Ömer’in ikaz ettiği gibi, “yaşadıklarını din zannetsinler.”

Evet, Allah ile kul arasına girilmez. Ama bunun için kulun kendini, Rabbini ve dinini  bilmesi gerekir. Dinini bilmeyen kişi Rabbiyle nasıl muhatap olacak?

Aslında günümüzde bu söz ile hedeflenen, dinsiz bir Allah inancıdır. Bazı kaynanaların, annesi babası olmayan damat adaylarına “çöpsüz üzüm” dedikleri gibi, Allah inancı da, din olmadan sorunsuz, sorumluluksuz bir inançtır onlar için. Namazsız, oruçsuz, zekâtsız, zikirsiz, duasız, haramsız helâlsiz…

Bu bir inanç olabilir belki ama aslında “Allah” inancı değildir. Sonuçlarını da çevremizde görüyoruz. Günümüzde pek çok Müslüman, Allah’ı yanlış veya eksik tanımakta, dolayısıyla farkında olmadan Allah’tan başka bir şeyi Mabud kabul etmektedir.

Hal böyle olunca dinini diyanetini bilen kimseler için insanlara Rablerini ve dinlerini tanıtmak, Allah ile bağlarını koparmış (!) olanları tekrar Allah’ın ipine bağlamak yasak değil aksine görevdir. Böyle insanlar Allah ile kul arasında girmek zorundadır.

Meselenin bir başka boyutu da Allah ile kul arasına girmenin sadece inanç alanında gündeme gelmesidir. Halbuki Allah kulları ile türlü türlü muhatap olur. Mesela rızkını verir ve bunu yaparken aracı kullanır. Burada maaş verdiği işçisinin rızkını verdiğini sanan işverenleri kastetmiyoruz.

Allah (CC) meyveyi ağaç eliyle, sütü inek eliyle, balı arı eliyle vs. verdiği gibi görmeyi göz, duymayı kulak aracıyla verir.

Özetle bu âlemde her şey için bir aracı kullanır. Ayetlerini bile Hz. Cebrail eliyle gönderir. Yani namaz ve dua dışında doğrudan muhatap olmak yoktur. Çünkü bu âlem buna uygun yaratılmamıştır. Doğrudan muhataplık İnşaallah cennette olacaktır. Toparlamak gerekirse; Bu söz çoğu durumda, “Allah” ile  “Din”i birbiriden ayırmak maksadıyla kullanılır. Çünkü dinin Allah ile bağlantısını koparabilirlerse ortadan kaldırmaları çok kolay olacaktır. Belki de bu çabaların sonucunda, bazıları artık kendisini “Deist”  olarak tanımlamaktadır. Yani, “Allah var ama din yok!” demektedir. Böyleleri için inandıkları yaratıcı ile aralarına girmeyelim biz.

Ancak bizim Rabbimiz Allah’tır ve bize en güzel din olarak İslam’ı göndermiştir. Elbette dinin Emir ve yasakları, kuralları da vardır ve bu kurallara uyulacaktır.

Evet, Allah ile kul arasında girilmez. Ama bu söz insanın İslamiyeti öğrenme safhası için geçerli değildir. Çünkü kişi dinini illâ ki bir aracıdan öğrenecek ve Rabbi ile bağını buna göre kuracaktır.